pospolicieć

pospolicieć: pospolicieć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, pospoliciećeję, pospoliciećeje, pospoliciećciał, pospoliciećcieli {{/stl_8}}– spospolicieć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się pospolitym, często spotykanym, zwykłym; tracić urok, przestawać budzić zainteresowanie; powszednieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Piękne widoki, krajobrazy szybko pospolicieją. Filmy grozy i strachu mocno spospoliciały. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się przeciętnym, szablonowym, typowym; nabierać znamion prostackości, ordynarności, wulgarności': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wraz z pauperyzacją obyczaje społeczeństwa pospolicieją. Odkąd zaczął się upijać, jego maniery i wygląd bardzo spospoliciały. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

pospolicieć — ndk III, pospoliciećeję, pospoliciećejesz, pospoliciećej, pospoliciećciał, pospoliciećcieli «stawać się pospolitym, zwyczajnym, przeciętnym lub prostackim» Nowości powoli pospolicieją … Słownik języka polskiego
powszednieć — ndk III, powszedniećeję, powszedniećejesz, powszedniećej, powszedniećniał, powszedniećnieli «stawać się powszednim, zwykłym, tracić urok nowości; pospolicieć, obojętnieć» Powszedniały mu zabawy i rozrywki. Nowi znajomi prędko mu powszednieli … Słownik języka polskiego
powszednieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, powszedniećeję, powszedniećeje, powszedniećniał, powszedniećnieli {{/stl 8}}– spowszednieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się zwykłym, powszednim, codziennym, zwyczajnym; pospolicieć :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spospolicieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pospolicieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias